Zazwyczaj podczas wybierania zaworu bezpieczeństwa nie istnieje dużo opcji do wyboru między różnymi modelami. Jednakże jest to często wynikiem nieprzestrzegania odpowiednich norm, ale również z praktycznych powodów. W związku z tym warto skoncentrować się na kilku szczegółach konstrukcyjnych, które w niektórych instalacjach będą opcjonalne.

Metoda instalacji osłony na pokrywie

Zawór bezpieczeństwa często w ogóle nie musi mieć kaptura, a jego obecność podyktowana jest z reguły jedynie koniecznością montażu plomb zabezpieczających. Jeśli zaś kaptur jest w danym modelu obecny, to może być albo nakręcony na odpowiednio zmodyfikowany kaptur, albo połączony z nim na stałe (co określa się jako zawór z kapturem typu bolted).

Między tymi dwoma opcjami występują praktyczne różnice, które są widoczne przede wszystkim w możliwości przedostawania się transportowanego surowca przez połączenie kaptur-kołpak. W przypadku kaptura nakręcanego jest ono mniej szczelne, dlatego jest to rozwiązanie, które rzadko stosuje się przy transporcie substancji toksycznych lub wartościowych. Niektórzy producenci jednak oferują kaptury nakręcane z dodatkowymi uszczelnieniami, które mogą mieć praktycznie identyczne właściwości użytkowe jak kaptur typu bolted.

Przystawka do przedmuchu

W większości instalacji dodanie dźwigni do przedmuchu jest opcjonalne w przypadku zaworów bezpieczeństwa. Używanie tego rozwiązania jest uzasadnione w pewnych typach instalacji, ale często rezygnuje się z niego ze względu na brak wiedzy technicznej użytkownika. Innymi słowy - jeśli nieuprawnione użycie dźwigni do przedmuchu może negatywnie wpłynąć na działanie instalacji i istnieje ryzyko, że pracownicy nie będą mieli odpowiednich umiejętności do oceny, kiedy z niej skorzystać, lepiej zrezygnować z dźwigni.

Jeżeli brak jest dźwigni na kapturze, naprawa instalacji stanie się trudniejsza. W takim przypadku będzie konieczne regularne sprawdzanie, czy zawór działa prawidłowo, co czasami może wymagać zmiany trybu pracy instalacji albo ograniczenia korzystania z pomieszczenia.

Czujniki aktywacji zaworu

Nowoczesne zawory bezpieczeństwa mogą mieć możliwość wyposażenia w opcjonalny czujnik, który sygnalizuje otwarcie zaworu nawet w granicy 1 milimetra. Sygnał kontrolny może zostać przesłany do sterowni lub połączony z prostym lokalnym systemem sygnalizacyjnym. To rozwiązanie jest wymagane lub co najmniej zalecane w instalacjach, gdzie przewożone są substancje toksyczne, ale warto również rozważyć zastosowanie czujnika ruchu w każdej instalacji, która ma istotne znaczenie.

Jednakże ważne jest podkreślenie, że taki czujnik nie informuje o uszczelce zaworu, tylko przekazuje jedynie sygnał o uruchomieniu mechanizmu zabezpieczającego. Chociaż może to być pomocne do szybkiego zlokalizowania awarii, nie jest to wystarczające rozwiązanie do bieżącej diagnostyki sprawności instalacji transportowej.

Jeśli w pewnych instalacjach konkretny rodzaj umieszczenia osłony, obecność dźwigni lub zainstalowanie czujnika uruchomienia zaworu mogą być niezbędne, to warto również rozważyć ich montaż w miejscach, gdzie nie jest to wymagane przepisami.